In de hemel

In de hemel

Mijn moeder had een volkstuin. En er was voor mij als tiener niets erger dan mee te moeten naar die volkstuin. Het zal geen pretje voor haar zijn geweest: zij was aan het genieten van het werken in de tuin en ik liep te zeuren dat ik weg wilde.
Wij woonden in Rotterdam, waar ik geboren en getogen ben. Mijn moeder echter zag het levenslicht in een klein dorpje in de Betuwe en wroeten in de aarde, het opkweken van groenten, etc. deed haar denken aan haar jeugd. Voor mij als tiener was het natuurlijk helemaal niet ‘cool’ om die zelfgekweekte groenten te eten, ik wilde Iglo uit de diepvries!

Die afkeer voor groentetuinen is nog lang gebleven. Tot ik een paar jaar geleden een vergadering had op Hindersteyn. Het verhaal van Erik en de rondleiding door de tuin van het kasteel maakte mij zo enthousiast dat ik, tot mijn eigen verbazing, dacht: hier wil ik ook werken! Gelukkig kwam er een jaartje later een plekje vrij: … in de groentetuin. Na een ‘sollicitatiegesprek’ in de gezellige keuken (waarin ik de afkeer van de groentetuin van mijn moeder natuurlijk niet gemeld heb) mocht ik het groenteteam gaan versterken.
Met veel enthousiasme en weinig kennis ben ik begonnen. Nog steeds is mijn sterkste punt het onkruidvrij maken van de groentebedden, maar beetje bij beetje krijg ik meer kennis over het beheer van een groentetuin. Wanneer wat geplant of gezaaid moet worden, welke groentesoorten wel of niet bij elkaar gezet kunnen worden bijvoorbeeld.

Iedere dinsdagavond in de zomermaanden voel ik mijzelf weer een gelukkig mens als ik aan de slag mag op het landgoed. Voor mij is er geen mooiere plek om met mijn handen in de aarde te ploegen, met als resultaat die heerlijke onbespoten verse groenten die we mee naar huis mogen nemen. Het gaat natuurlijk niet alleen om de plek maar zeker ook om de mensen waar ik die avonden mee werk. We hebben een hecht team en de aandacht die Erik voor zijn vrijwilligers heeft maakt deze dinsdagavond een fijne avond. Afsluiting met een kopje verse koffie en koek maakt de avond af. Daar heb ik graag 60 kilometer rijden voor over.

Als er een hemel is en mijn moeder ziet mij aan het werk in deze tuin, zal ze glimlachen en zeggen: “zie je wel, ik zei toch dat het leuk is”.

Erien Groot

Pannen op het buffet

Pannen op het buffet

Hindersteyn leent zich goed voor het vieren van bijzondere gelegenheden: al heel veel verjaardagen, kroonjaren, jubilea, etc. hebben wij georganiseerd in de afgelopen jaren. Veelal in de lommerrijke maanden, maar ook in het najaar als het tijd wordt om het openhaard vuur aan te steken.

Vaak betreft het gezelschappen van vijftig of meer personen en dan is een diner-buffet de meest geschikte werkwijze om alle gasten min of meer tegelijkertijd te kunnen laten genieten van de gerechten. Hiervoor werd tot nu toe gebruik gemaakt van chafing dishes: u kent ze wel, die roestvrijstalen au bain marie schalen met grote deksels. Een prima methode om alles warm te houden, maar het brengt een vervelende geur van de gel-branders, veel condens en een onhandig gestoei met de grote deksels met zich mee.

Wij hebben een andere oplossing gezocht en gevonden: nostalgische gietijzeren pannen op gastoestellen. Gietijzer blijft lang warm en door deze combinatie blijven de gerechten goed op temperatuur en ziet het geheel er huiselijk uit. Als vanouds kan iedereen zijn of haar bordje vol scheppen met de diverse heerlijkheden, indien gewenst met assistentie van ons personeel. Wij zouden zeggen: kom het uitproberen!