Bericht van de slangenmuur

Het tuinseizoen is ook op Hindersteyn weer begonnen!

In gedachten nog bij een zonovergoten weelde van Oost-Indische Kers en bloeiende Crocosmia aan het eind van het seizoen vorig jaar moesten we ons beeld schielijk bijstellen. De voorjaarszon bescheen een troosteloze border. Maar, hadden we iets anders verwacht? Eigenlijk niet natuurlijk. Werk aan de winkel dus. Handen uit de mouwen, de spades smachten naar de aarde en de kruiwagens wisten gelukkig de weg nog naar de slangenmuur.

Wij zagen het al helemaal voor ons: wieden, knippen, mesten, de grasrand mooi strak trekken zodat het weer gereed zou zijn voor de lente. Maar niets was minder waar, geruchten zoemden al rond… De Crocosmia stond te dicht op het leifruit, waardoor deze te weinig zon kreeg. En ja, op een slangenmuur heeft er maar één voorrang, en dat is leifruit.

250 bollen, 3 jaar geleden gepoot en inmiddels uitgedijd tot ‘weldoorvoede dames’, die verplaatsen we toch gewoon anderhalve meter… Hoezo werk aan de winkel?

De klei blijft ons verrassen, wil niet wijken van de spa, wil ook liever niet verplaatst worden, nee, die klei wil eigenlijk gewoon blijven liggen waar het ligt. Maar dan kent de klei ons nog niet dus met verve de spa erin en de riek onder de pollen. Gelukkig kwamen de mannen ons ook nog helpen waardoor de vaart er goed in kwam. Passen en meten met de pollen voor de juiste vorm en diepte, mesten en afdekken.

Het resultaat van een ochtend noeste arbeid is nieuwe huisvesting voor de Crocosmia op drie rondingen. We kunnen bijna niet wachten op het eindresultaat: klus geklaard, leifruit aangebonden, de kopjes van de Oost-Indische Kers boven de grond, de groene sprieten van de Crocosmia begluren hun nieuwe plek en als kroon op het werk een mooie strakke graskant.

Nog 7 nachtjes slapen en dan pas mogen we weer verder!

De slangenmeisjes Annerie en Jacomine