Paardenkastanjes aan het einde van levensduur

Paardenkastanjes aan het einde van levensduur

Toen ik in mei 1972 voor de tweede keer op Hindersteyn kwam, bloeiden de paardenkastanjes. Op Hindersteyn is van deze boomsoort een rij aangeplant langs de grachtrand en een cluster naast de tuinmanswoning. Ook voor in het park staan een paar kastanjes. De meeste zijn aangeplant in de jaren tachtig van de 19de eeuw. Het is altijd een vrolijk gezicht de bloeiende kaarsen in de kastanjes. Een teken dat het voorjaar begonnen is.

Larve kastanjemineermot
Cameraria Ohridella

Inmiddels zijn we 52 jaar verder en hebben we te maken met de kastanjemineermot (cameraria ohridella) en de kastanjebloedingsziekte. Ruim 10 jaar geleden kregen de bomen helaas last van de mot en de ziekte. Halverwege juli leek het wel of de herfst zijn intrede al had gedaan. Geel gevlekte en bruin verdorde bladeren. Als gevolg van deze aantasting kwam de gezondheid van de boom onder druk te staan en was hij bevattelijk voor rottingsverschijnselen. Op de bast verscheen een stroperige zwarte-bruine drab. Dan is het mis. Daarnaast kwam de kruin van de boom steeds minder in het blad. In het park voor het kasteel zijn al een aantal paardenkastanjes op deze manier ter ziele gegaan. Uiteindelijk is het over en uit.

De kroon van de paardenkastanjes wordt verwijderd.

Nu is helaas ook de singelbeplanting met 14 paardenkastanjes aan de beurt. Van diverse bomen zijn al enorme takken naar beneden gekomen. Van een boom is een enorme zijtak rakelings langs de houtschuur gevallen. Vandaar het besluit om enkele exemplaren te kortwieken zodat de kruinen niet op de kassen terecht komen of op het smeedijzeren hek van de moestuin. Het is een droevig gebeuren om te zien hoe in een halve ochtend met behulp van fors materieel de bomen ontdaan worden van hun kroon. We hebben vijf meter hoge stammen laten staan om het visuele effect nog even te bewaren. Asclepius, een van de standbeelden die we daar vorig jaar hebben geplaatst, staat er nu heel erg kaal bij in het volle daglicht. Misschien groeit er nog een beetje opslag op deze stammen. Uiteindelijk zullen de andere kastanjes ook de klos zijn. We zullen te zijner tijd een andere boomsoort gaan herplanten. Dat doen we dan voor een volgende generatie.

Licht in de duisternis

De wintermaanden worden niet voor niets de “donkere maanden” genoemd en dan geldt dat ook op de Langbroekerdijk. Als op deze dijk de bestemming Hindersteyn is dan kan het lastig zijn de juiste ingang te vinden van de drie die er zijn. Doorgaans zetten wij de hekken van de te gebruiken oprijlaan open, maar de navigatiesystemen sturen gasten nog wel eens naar de verkeerde ingang. Het ophangen van ballonnen en/of aansteken van fakkels helpt soms, maar niet altijd.

Ter verbetering van de herkenbaarheid van de meest gebruikte entree hebben wij de desbetreffende hekpilaren aangelicht. Tevens is de zij-ingang van Hindersteyn voorzien van een antieke lantaarn, afkomstig uit de hal van een monumentaal pand aan de Nassausingel in Amsterdam. Bijkomend voordeel is dat onze entrees er nu ook veel gastvrijer uitzien.

Daarnaast is de voorgevel van kasteel voortaan sfeervol verlicht, waardoor de aandacht van passanten ook tijdens donkere dagen wordt getrokken en dat is natuurlijk de bedoeling!