Apollo en Asclepius

19 juni 202319 juni 2023Erik Geytenbeek

Twee aantrekkelijke jongemannen op de buitenplaats

Een recente tuinaanwinst zijn twee Griekse goden, Apollo en zijn zoon Asclepius. De eerste is de god van de muziek, vandaar de harp en de tweede is de god van de geneeskunde, vandaar de slang gestrengeld om een staf. Deze manshoge beelden op sokkel meten bijna drie meter. Dus een prima kasteel formaat. Deze kwamen we bij toeval tegen bij een fonteinfirma. Ze stonden een beetje verloren naast de ingang. Meer voor de sier en promotie van het bedrijf. Maar ze bleken bij navraag te koop. Ze waren al wat van algen voorzien en hebben mos op de kruin. Ze hebben een vriendelijke uitstraling en ze zijn van beton gegoten. Zo kregen we na enkele weken twee enorme beelden van 600 kilo per stuk geleverd. Ze staan nu aan weerszijden van de paardenkastanje single uit 1881. En één is ook zichtbaar vanaf de Vleugelnootlaan. Door de patine zien ze er al geleefd uit. Geen idee van welk bouwjaar ze zijn. In Washington stond Apollo aangeboden, zelfde mal maar andere patine, en hier vermoedde men dat het een beeld uit jaren vijftig van de 20^ste eeuw zou zijn. In ieder geval mooi dat het beton is want dan hoeven we ze niet af te dekken tegen vorst. Bezoekers worden door de goden het achterliggende bos in gelokt en zo kan men een rondje lopen over een nieuw, door vrijwilligers aangelegd houtsnipperpad met onderweg uitzicht op de graslanden erachter.

Moderne beelden

13 juni 202213 juni 2022Erik Geytenbeek

Verspreid over Hindersteyn staan enkele tuinornamenten, bollen, vazen, piramiden, sfinxen en borstbeelden ten behoeve van de historische sfeer. Op het terras achter het kasteel staat echter een hedendaags beeld, voorstellende drie opvliegende eenden. Regelmatig krijgen wij de vraag wie dit beeld heeft gemaakt: dat is Jacqueline van der Laan (1948). Vooral aan haar bronzen vogels dankt zij haar bekendheid en haar vliegende vogels spotten met de zwaartekracht. Ons beeld staat er al bijna twintig jaar en is nog nooit omgewaaid. Als wij het in de tuin geplaatst zouden hebben was het opgegaan in het grote geheel, dus zo op het terras dicht bij het kasteel is een prima plek.

Vorig jaar hadden wij met de opentuindag in september een expositie van beeldhouwwerk van een van onze vrijwilligers. Daar kregen we veel positieve respons op. Collega-beeldhouwers van de bewuste vrijwilliger willen ook wel exposeren tijdens onze open tuindagen op 3 juli en 4 september aanstaande.

Nu willen wij op Hindersteyn zeker geen beeldentuin realiseren, maar het exposeren van wat aansprekende werken in het bos buiten de omgrachting zagen wij wel zitten. De beeldhouwwerken trekken de aandacht en maken dat de bezoeker verder de buitenplaats oploopt en niet stopt bij de ophaalbrug. Ook mogen wij hopelijk daardoor bezoekers verwelkomen die anders niet zouden komen.

Diverse voorbeelden van noeste arbeid met beitel en hamer komen dus verspreid over de buitenplaats te staan, waarbij de combinatie van bloemen en veel groen de kunstwerken een mooi decor geven. Eventueel zijn deze ook te koop. Op de opentuindag wordt ook een demonstratie beeldhouwen gegeven.

Heerlijk schilderen op Hindersteyn

11 oktober 2017Bruksvoort

In juli kreeg ik het verzoek of de BuitenSchilderWeek, georganiseerd door mijn buurvrouw Karen Hollander, Hindersteyn als locatie mocht gebruiken.

Dit sprak mij direct aan, want het schilderen van onderwerpen in de tuin is een tijdsbesteding die in de 19de eeuw en al eerder veel werd gebezigd in de aristocratische kringen die zich ophielden op de buitenplaatsen. Wat zou het aardig zijn als deze bezigheid anno nu weer voor het voetlicht wordt gehaald. De productie van de cursisten zou tentoongesteld kunnen worden op de Open Tuindagen. Bezoekers mogen dan een waardeoordeel vellen en een bezoekersprijs toekennen aan het mooiste of origineelste doek. Het resultaat ervan is dat men op een andere manier gaat observeren, met meer zicht op de details in de tuin.

Karen doet verslag:

Dit vierde jaar van de BuitenSchilderWeek genoten wij op de laatste dag van de gastvrijheid op Hindersteyn. Wat een plek, wat een prachtige bloementuin. Wat heerlijk om hier te mogen schilderen werd door de cursisten gezegd. Al snel had de groep zich verspreid, sommigen begonnen aan de complexiteit van het gebouw, velen vielen voor de bloemen. De kas, de slangenmuur, de fontein, de diepte van de tuin. Acrylverf, olieverf, aquarel. Telkens merk je dat wij ons hoofd bewegen en hierdoor veel meer zien dan er in het plaatje past. Hoe krijg je het spannend, levendig. De lunch hielp, lekker, even afstand en een onweerstaanbaar verhaal van eigenaar Erik Geytenbeek. Sommigen bleven schilderen, anderen waren na vijf uur moe en nog lang niet klaar. Een dag is te kort, er is zoveel te zien. Als het mag, komen we volgend jaar graag nog een keer terug.

En de schilderijen? Die hangen nu overal thuis, twintig keer een stukje Hindersteyn.