Doolhof is gesneuveld

Het is wel droefenis in deze natte periode van bijna iedere week wel neerslag en dat al sinds oktober 2023. Al 15 jaar wordt de doolhof dat beplant is met buxus sempervirens ‘rotundifolia’, geteisterd door twee buxusschimmels: cylindocladium buxicola en volutella buxi. De blaadjes krijgen bruine of zwarte vlekken en zwarte strepen op de takken, of de blaadjes verbleken. De grootste boosdoener is echter de buxusmot: cydalima perspectalis.

De buxusmot: Cydalima Perspectalis

Deze mot is van oorsprong een aantasting die in 2006 vanuit Azië Europa is binnengekomen. De mot gedijt hier prima want ze heeft geen vijanden en op elke straathoek staat wel een buxus in de tuin. Heel lang hebben we het gevaar buiten de deur kunnen houden omdat koolmeesjes de rupsen lekker vinden. We hadden dus overal vogelhuisjes opgehangen. Door het natte weer zijn de koolmeesjes mogelijk minder actief geweest. De door en door natte ondergrond van de doolhof heeft de buxusstruiken verzwakt en een invasie van rupsen eind april heeft korte metten gemaakt met de frisse nieuwe blaadjes. In twee weken tijd was het over en uit. Het ziet er dramatisch uit en dat is het ook. Dertig jaar lang vertroetelen van de buxusstruiken voor het in stand houden van een bijzonder doolhof en nu staat er een kaal geraamte zonder bladgroen.

We waren er natuurlijk al bang voor dat dit zou gebeuren. In het dorp staat een kunstwerk in de vorm van een bankje met daarop alle kastelen langs de Langbroekwetering afgebeeld. Hindersteyn staat er bij met een plattegrond van de doolhof. Dus ik moet er langs met een slijpschijf of we moeten opnieuw gaan aanplanten. Dat laatste gaan we maar doen. We hebben nu als proef enkele exemplaren van de Portugese laurier (prunus lusitanica angustifolia) geplant om te kijken hoe die het doen. De busxusrestanten zullen op een gegeven moment afgezaagd worden en tussen de stobben komen dan de nieuwe planten komen te staan. Tenminste dat is het idee. Er gaan tweeduizend planten in. Kortom er staat ons nog een klus te wachten. En dan maar weer tien jaar wachten totdat ze op hoogte zijn.    

Prunus Lusitanica Angustifolia

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.