Tomatenweelde in historische kas

Tomatenweelde in historische kas

Al snel na de start met vrijwilligers in 2006 rees het plan om in de zomer iets met de lege tablettenkas te doen. Het plan werd opgevat om diverse soorten tomaten te telen.

Ik weet nog goed dat een van de vrijwilligers naar de kasteeltuin van Villandry in Frankrijk was geweest. Daar hadden ze wel 600 soorten tentoongesteld! De schrik sloeg mij om het hart. Maar uiteindelijk hebben we nu bijna zestig soorten in de tablettenkas uit 1845 staan. De individuele plantjes worden thuis bij enkele vrijwilligers gezaaid van eigen zaad en van zaad dat we her en der aankopen bij gespecialiseerde adresjes. Daar is Internet dan weer goed voor. Eind april neemt iedereen trots plantjes mee die allemaal gecodeerd zijn zodat we weten welke soort het is. Er komt dan per soort een naambordje aan het geleidende touw te hangen met informatie wat het gaat worden en wat de kenmerken zijn van de desbetreffende tomaat. U raad het al; het is allemaal veel werk. Eén vrijwilliger is er iedere dinsdagavond mee bezig. Iedere tomaat is anders wat betreft structuur, smaak en kleur. De wonderen der natuur zullen we maar zeggen. Ik vind het zelf erg leuk omdat het collectioneren traditie is op buitenplaatsen. Of het nu serviezen, pluimvee of bijzondere planten zijn, een buitenplaats heeft er aandacht en de ruimte voor. Als dan in augustus en september de tomatenplanten tot volle wasdom zijn gekomen geeft het een rijke aanblik. Een prachtige kas die gebruikt wordt!  

Vrijwilliger Yolanda Muntz

Vrijwilliger Yolanda Muntz

Sinds 2012 hebben we een eigen tuin. In mijn beleving is deze groot (na 10 jaar in Amsterdam gewoond te hebben). Hij was flink verwilderd en stond veel te vol met grote bomen. Er was dus werk aan de winkel. Nou ja, er is nog steeds veel werk aan de winkel. De eerste zomer met onze tuin wilden we natuurlijk ook graag andere tuinen zien. Dus toen ik in het lokale suffertje las dat de tuin van landgoed Hindersteyn een weekend open zou zijn voor publiek, zijn we direct op de fiets gestapt. We zouden maar even gaan; wisten wij veel dat we héél lang zouden blijven. Voor we het wisten hadden we ja gezegd tegen het iedere dinsdag werken in de moestuin, samen met een leuke groep vrijwilligers.

We hebben ons eerst bekommerd om de rabarber. Maar vaak ging ik ook even helpen in de tomatenkas. Ik herinner me de gesprekken uit vroegere jaren met mijn moeder over onze tomatenplantjes die we toen allebei op het balkon hadden staan. Tomatenplantjes blijven voor mij altijd iets bijzonders hebben. Op Hindersteyn stonden wel 30 soorten!! Tegenwoordig houd ik me voornamelijk bezig met tomaten. En toen we hoorden dat Mevrouw Onkruid ging stoppen met haar tomatenteelt en de verkoop van zaadjes, kon ik het niet laten contact met haar op te nemen. Of zij nog tomatenzaadjes had? Jazeker! En met plezier heeft ze een heleboel zaadjes opgestuurd. Daarna zijn we met het hele team van Hindersteyn aan de slag gegaan. Ieder kreeg een aantal soorten tomatenzaadjes onder zijn hoede. Vele vensterbanken hebben vol gestaan met heel veel tomatenplantjes. Eind mei was het dan zo ver. Alle tomatenplantjes kwamen samen op Hindersteyn. En wat denk je? 30 soorten? Nee dit jaar hebben we 54 tomatenrassen in de kas kunnen zetten!! Van elke soort één. Behalve dan van mijn favoriet. Daar hebben we wel 8 planten van in de kas staan.

Geïnspireerd door Hindersteyn hebben we een deel van onze eigen tuin tot moestuin omgetoverd. “En dan ook nog Hindersteyn?” hoor ik je zeggen. Ja, het blijft een voorrecht om daar elke dinsdagavond naar toe te mogen gaan.

Yolanda Muntz