Servies met oude traditie

Bruksvoort

Sinds 1970 gebruiken wij het servies genaamd Valeria van het merk Villeroy & Boch. In 1969 is dit servies geïntroduceerd als zogenaamd vitro-porselein, een vrij harde en duurzame soort porselein. Dit servies is in het roze/rood en in het blauw verkrijgbaar geweest tot 1992.

Diverse buitenplaatsen, zoals bijvoorbeeld kasteel Maarsbergen in Maarsbergen, Caloroma in Noordwijk en Vreedenhoff in Nieuwersluis hebben dit servies in gebruik. Ook de vorige eigenaar van Hindersteyn, Baron de Wijkerslooth van Weerdesteyn had dit servies aangeschaft. Inmiddels hebben wij ontdekt dat dit servies in het roze/rood al voor 1969 in productie was in een aardewerk-variant. Dit was natuurlijk veel kwetsbaarder in gebruik.

Recentelijk hebben wij een kammenbakje van rond 1900 kunnen bemachtigen via internet. Dit kammenbakje heeft hetzelfde motief als ons servies. Ook ontdekten wij een toiletemmer met ditzelfde motief uit de jaren negentig van de 19deeeuw. Vanaf 1882 waren de sanitaire omstandigheden onderhevig aan verbetering.Villeroy & Boch was een belangrijke producent van lampetkannen en –kommen,alsmede andere toebehoren ten behoeve van het was-ritueel.

Voor het servies heeft men eind jaren veertig van de 20steeeuw teruggegrepen naar het motief van deze waskommen. Kortom een patroon van ruim 125 jaar oud. Tegenwoordig gebruiken wij dit ‘’kasteel servies“ bij de trouwerijen.

Meewerken in de moestuin

Bruksvoort

meewerken in de moestuin

druiven plukken in de kas

Elke dinsdagavond van maart t/m oktober onderhouden wij de moestuin van kasteel Hindersteyn in Langbroek met een groep vrijwilligers. De moestuin wordt geheel door vrijwilligers gerund en alle gewassen worden biologisch gekweekt. Wij zoeken enthousiaste mensen die dit samen met ons willen doen en een beetje in de buurt wonen.
Heb je ervaring met moestuinen of wil je ervaring opdoen, dan is dit een mooie gelegenheid. Het is best een paar uur serieus werken, maar je krijgt er ook veel voor terug:

  • Een leuke en gezellige groep mensen om mee samen te werken;
  • Lekkere verse groenten en fruit. (de opbrengst van de moestuin wordt grotendeels verdeeld);
  • Een dagexcursie naar een ander landgoed, georganiseerd door onze kasteelheer Erik;
  • Elk jaar sluiten we het seizoen af met een gezamenlijk oogstdiner (+ partners) in de oranjerie.

Redenen genoeg om je aan te melden. Lijkt het je leuk?
Meld je dan hieronder aan en vertel je motivatie. Wij vinden het fijn als je meedoet.

De moestuingroep van Hindersteyn

Aanmeldformulier

    Licht in de duisternis

    Bruksvoort

    De wintermaanden worden niet voor niets de “donkere maanden” genoemd en dan geldt dat ook op de Langbroekerdijk. Als op deze dijk de bestemming Hindersteyn is dan kan het lastig zijn de juiste ingang te vinden van de drie die er zijn. Doorgaans zetten wij de hekken van de te gebruiken oprijlaan open, maar de navigatiesystemen sturen gasten nog wel eens naar de verkeerde ingang. Het ophangen van ballonnen en/of aansteken van fakkels helpt soms, maar niet altijd.

    Ter verbetering van de herkenbaarheid van de meest gebruikte entree hebben wij de desbetreffende hekpilaren aangelicht. Tevens is de zij-ingang van Hindersteyn voorzien van een antieke lantaarn, afkomstig uit de hal van een monumentaal pand aan de Nassausingel in Amsterdam. Bijkomend voordeel is dat onze entrees er nu ook veel gastvrijer uitzien.

    Daarnaast is de voorgevel van kasteel voortaan sfeervol verlicht, waardoor de aandacht van passanten ook tijdens donkere dagen wordt getrokken en dat is natuurlijk de bedoeling!

    Heeft u ook trek in een Moorkop?

    Heeft u ook trek in een Moorkop?

    Bruksvoort

    Deze slogan staat op een stoepbord dat gebruikt wordt voor het promoten van Uilebaarden, u weet wel, die historische kippen die ook op Hindersteyn scharrelen. Maar het betreft hier nu een bijzondere variant: de Moorkop Uilebaard. Dit is een bijzondere vogel. Meer dan drie honderd jaar geleden werden deze kippen gehouden op buitenplaatsen. Ook bij kunstschilders uit de 16e en 17e eeuw waren de Moorkop Uilebaarden zeer in trek en door deze oude meesters bestempeld als bijzonder en verfijnd. De grote witte eieren deden het goed in de keuken en ook het vlees werd gebruikt. De Moorkop is in de loop der tijden in de vergetelheid geraakt maar gelukkig niet geheel verdwenen. Een groep enthousiaste mensen hebben zich het lot van de Moorkop aangetrokken en de handen ineen geslagen. Daarbij is het Centrum voor Genetische Bronnen Nederland van de Universiteit Wageningen hen te hulp geschoten met opgeslagen sperma uit haar genenbank. Dankzij dit initiatief en een zorgvuldig fokprogramma (volgens het zogenaamde rotatieschema) is het mogelijk om over drie jaar weer een gezonde populatie van Moorkop Uilebaarden te hebben met een laag verwantschapgemiddelde. Hiermee wordt dit ras weer op de ‘levend erfgoed’ kaart gezet! In het voorjaar verwelkomen wij een Moorkophaan met zijn bijbehorende dames. Op de Open tuindag op zondag 1 juli kunt u ze bewonderen.

    Winterse roofvogel demonstratie

    Winterse roofvogel demonstratie

    Bruksvoort

    Ook in de winter heeft het zo zijn bekoring om op onze buitenplaats een feestje te vieren en niet alleen binnenshuis. Met buiten de vuurkorven en in de Oranjerie de open haard aan was een gezellige en warme sfeer geschapen voor de ontvangst van de gasten.

    Voorafgegaan door verwennerij met keuze uit maar liefst negen verschillende heerlijke taarten van In de Bakkerij stond een verrassing op het programma.

    Winters gekleed en gelaarsd begaf iedereen zich naar het weiland naast het doolhof voor een roofvogeldemonstratie, enthousiast verzorgd door Valkerij Schaap. Ontzettend leuk, divers en leerzaam waardoor dan ook ruim een uur lang zeer interessant. De natuurlijke omgeving leent zich natuurlijk uitstekend voor een dergelijk evenement, waarbij de locale buizerds vanaf grote hoogte polshoogte namen. Gelukkig bracht dat de demonstrerende uilen, gier, valk en enkele exotische roofvogels niet van de wijs.

    Hierna smaakte een borrel in de vorm van glühwein en warme chocolademelk, al of niet met een scheut rum, prima uiteraard en werd uitgebreid nagepraat over de toch niet alledaagse ervaring met roofvogels.

    Na het aanbieden van het gezamenlijke cadeau en een heerlijk Hollands stamppottenbuffet keerde iedereen weer blij van zin huiswaarts.

    Heerlijk schilderen op Hindersteyn

    Heerlijk schilderen op Hindersteyn

    Bruksvoort

    In juli kreeg ik het verzoek of de BuitenSchilderWeek, georganiseerd door mijn buurvrouw Karen Hollander, Hindersteyn als locatie mocht gebruiken.

    Dit sprak mij direct aan, want het schilderen van onderwerpen in de tuin is een tijdsbesteding die in de 19de eeuw en al eerder veel werd gebezigd in de aristocratische kringen die zich ophielden op de buitenplaatsen. Wat zou het aardig zijn als deze bezigheid anno nu weer voor het voetlicht wordt gehaald. De productie van de cursisten zou tentoongesteld kunnen worden op de Open Tuindagen. Bezoekers mogen dan een waardeoordeel vellen en een bezoekersprijs toekennen aan het mooiste of origineelste doek. Het resultaat ervan is dat men op een andere manier gaat observeren, met meer zicht op de details in de tuin.

    Karen doet verslag:

    Dit vierde jaar van de BuitenSchilderWeek genoten wij op de laatste dag van de gastvrijheid op Hindersteyn. Wat een plek, wat een prachtige bloementuin. Wat heerlijk om hier te mogen schilderen werd door de cursisten gezegd. Al snel had de groep zich verspreid, sommigen begonnen aan de complexiteit van het gebouw, velen vielen voor de bloemen. De kas, de slangenmuur, de fontein, de diepte van de tuin. Acrylverf, olieverf, aquarel. Telkens merk je dat wij ons hoofd bewegen en hierdoor veel meer zien dan er in het plaatje past. Hoe krijg je het spannend, levendig. De lunch hielp, lekker, even afstand en een onweerstaanbaar verhaal van eigenaar Erik Geytenbeek. Sommigen bleven schilderen, anderen waren na vijf uur moe en nog lang niet klaar. Een dag is te kort, er is zoveel te zien. Als het mag, komen we volgend jaar graag nog een keer terug.

    En de schilderijen? Die hangen nu overal thuis, twintig keer een stukje Hindersteyn.

    Nacht van de Buitenplaats

    Nacht van de Buitenplaats

    Bruksvoort

    Vorig jaar hadden wij een succesvolle editie van Nacht van de Buitenplaats, toen mede georganiseerd door Landschap Erfgoed Utrecht. Op onze website staat van deze gebeurtenis een mooie video, uitgezonden in het EO programma Geloof en een Hoop Liefde. Dit jaar hebben wij het op eigen houtje georganiseerd omdat onze vrijwilligers het zo geweldig vonden. ‘’Gaan jullie dat nog een keer doen?’’ vroeg men regelmatig. Uiteindelijk zijn we overstag gegaan en hebben we ons vrijwilligersteam de gelegenheid gegeven om vrienden en bekenden uit te nodigen. De een kwam met vier personen, maar er waren er ook die twaalf vrienden meenamen, dus in een kort tijdbestek hadden we ruim honderd deelnemers. Iedereen in het wit, met gevulde picknickmanden. Vorig jaar was het 30° bij deze gelegenheid, maar dit jaar was dat helaas niet het geval. De optie om weer met zijn allen langs de slangenmuur plaats te nemen ging niet door vanwege dreigende regenwolken. Dus moesten wij de groep verdelen over druivenserre, de oranjerie en de palmenruimte. De sfeer was weer optimaal.

    Na een welkomstdrankje en een introductie door de kasteelheer ging iedereen naar de gereedstaande, gezellige tafels. Na de maaltijd stond een optreden van de Wijkse troubadour, Boudewijn Hansen op het programma op het terras achter het kasteel. Op zo’n avond is het genieten van de prachtige tuin en prijzen wij ons gelukkig dat zoveel bezoekers ervan kunnen genieten. Om tien uur ging iedereen huiswaarts en daalde de rust weer neer.

    Wijn productie

    Wijn productie

    Bruksvoort

    Tijdens de Open Tuindagen staat er in de druivenserre een informatiestand over onze druiventeelt. Ronald Barendse bemant meestal deze post. Er is altijd een enorme drukte want men kan onze wijn ook proeven. Ronald is de vrijwilliger die er verstand van heeft, om het zomaar te zeggen. Want het is natuurlijk nog een hele studie hoe je wijn maakt die ook nog eens te drinken valt. Onze druivenserre uit de jaren ’20 willen wij er zo authentiek mogelijk uit laten zien. Druiven om te eten gingen het niet worden, dus wat te doen eind september met honderden druiventrossen? Een teelt met als doel wijn maken leek ons wel interessant. In 2007 hebben we drie soorten wijndruiven aangeplant: Carbarnet Cologne, Landal en Chambourcin. Daarnaast staan in de hoeken nog vier Frankenthalers uit 1947, afkomstig van een afgebroken druivenserre aan de Hindersteynlaan in Vleuten! Dit is het authentieke druivenras dat in het Westland werd gebruikt tot in de jaren ’50 van de vorige eeuw. De tuinbaas van kasteel Amerongen, Bert Sluyter, heeft advies gegeven hoe de aanplant van de wijndruiven gerealiseerd moest worden. Er staan nu 54 stokken, die binnen een begrenzing de vrijheid krijgen om te groeien. Dat betekent veel uitlopers snoeien, blad weghalen en op een gegeven moment ook het teveel aan trossen wegknippen. Per tros zijn er een aantal bladeren nodig om het proces aan de gang te houden. De rest is wildgroei.

    In 2010 hadden we de eerste oogst. Sedertdien hebben we met ups en downs nu een wijn van de oogst uit 2016 die lekker smaakt. En dat heeft alles te maken met de hoeveelheid zon tijdens de groei en natuurlijk de verzorging. Iedere week in het seizoen wordt er een avond aandacht besteed aan de druiven. Helaas mogen we wijn niet verkopen, maar het is natuurlijk erg leuk om te melden dat je je eigen wijn in de fles hebt! De productie is ieder jaar ongeveer honderd flessen. Het zouden er meer kunnen zijn, maar dan kan de oogst niet meer geherbergd worden in de kelder van het kasteel.

    Vrijwilliger Yolanda Muntz

    Vrijwilliger Yolanda Muntz

    Bruksvoort

    Sinds 2012 hebben we een eigen tuin. In mijn beleving is deze groot (na 10 jaar in Amsterdam gewoond te hebben). Hij was flink verwilderd en stond veel te vol met grote bomen. Er was dus werk aan de winkel. Nou ja, er is nog steeds veel werk aan de winkel. De eerste zomer met onze tuin wilden we natuurlijk ook graag andere tuinen zien. Dus toen ik in het lokale suffertje las dat de tuin van landgoed Hindersteyn een weekend open zou zijn voor publiek, zijn we direct op de fiets gestapt. We zouden maar even gaan; wisten wij veel dat we héél lang zouden blijven. Voor we het wisten hadden we ja gezegd tegen het iedere dinsdag werken in de moestuin, samen met een leuke groep vrijwilligers.

    We hebben ons eerst bekommerd om de rabarber. Maar vaak ging ik ook even helpen in de tomatenkas. Ik herinner me de gesprekken uit vroegere jaren met mijn moeder over onze tomatenplantjes die we toen allebei op het balkon hadden staan. Tomatenplantjes blijven voor mij altijd iets bijzonders hebben. Op Hindersteyn stonden wel 30 soorten!! Tegenwoordig houd ik me voornamelijk bezig met tomaten. En toen we hoorden dat Mevrouw Onkruid ging stoppen met haar tomatenteelt en de verkoop van zaadjes, kon ik het niet laten contact met haar op te nemen. Of zij nog tomatenzaadjes had? Jazeker! En met plezier heeft ze een heleboel zaadjes opgestuurd. Daarna zijn we met het hele team van Hindersteyn aan de slag gegaan. Ieder kreeg een aantal soorten tomatenzaadjes onder zijn hoede. Vele vensterbanken hebben vol gestaan met heel veel tomatenplantjes. Eind mei was het dan zo ver. Alle tomatenplantjes kwamen samen op Hindersteyn. En wat denk je? 30 soorten? Nee dit jaar hebben we 54 tomatenrassen in de kas kunnen zetten!! Van elke soort één. Behalve dan van mijn favoriet. Daar hebben we wel 8 planten van in de kas staan.

    Geïnspireerd door Hindersteyn hebben we een deel van onze eigen tuin tot moestuin omgetoverd. “En dan ook nog Hindersteyn?” hoor ik je zeggen. Ja, het blijft een voorrecht om daar elke dinsdagavond naar toe te mogen gaan.

    Yolanda Muntz

    Kaapse knoflook

    Bruksvoort

    Voor onze Oranjerie staan op Agapanthus lijkende kuipplanten en bij iedere tuinrondleiding wordt ons gevraagd wat dit voor leuk bloeiend gewas is.

    Ruim tien jaar geleden kwam tuinbaas Walter van Slot Zuilen met regelmaat het fruit snoeien op Hindersteyn. Walter nam voor ons iets speciaals mee: dag van het kasteel. Thulbaghia is afgeleid van Ryk Tulbagh, halverwege de 18de eeuw de Nederlandse gouverneur in Zuid-Afrika. Deze plant behoort tot de familie van der Alliaceae (look-familie). Tulbaghia bloeit van het begin van de zomer tot aan de eerste vorst en is winterhard tot ongeveer -7⁰. Het is dus typisch een plant waarvan men niet goed weet of deze in een pot geplant moet worden of in de volle grond. In natte zware klei zoals op Hindersteyn voelt de plant zich niet prettig, vandaar dat wij deze in een kuip hebben staan.

    De Tulbaghia wordt ook wel Kaapse knoflook genoemd. In de keuken wordt deze gebruikt in salades en de lila bloemen zijn eveneens eetbaar. Fijngesnipperde bladeren kunnen ook als smaakmaker worden gebruikt. Groot voordeel van de Tulbaghia is dat deze wel de knoflooksmaak geeft, maar de geur blijft niet “hangen”, zodat men de volgende dag geen knoflookkegel heeft.

    Omdat wij de afgelopen jaren veel vraag kregen naar deze plant en men deze nergens tegenkomt heeft ons kruidenteam er voor gezorgd dat wij een voorraadje hebben ten behoeve van verkoop op de Open Tuindagen. U kunt dus uw slag slaan en een mooi en bruikbaar aandenken meenemen!